នៅក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា ទៀនតំណាងឱ្យពន្លឺ និងប្រាជ្ញា។សកម្មភាពនៃការអុជទៀនជានិមិត្តរូបនៃការបំភ្លឺនៃពន្លឺនៅក្នុងចិត្ត បំភ្លឺផ្លូវឆ្ពោះទៅមុខ ហើយក៏មានន័យថា បណ្តេញភាពងងឹត និងលុបបំបាត់ភាពល្ងង់ខ្លៅផងដែរ។លើសពីនេះ ទៀនក៏ជានិមិត្តរូបនៃស្មារតីនៃការលះបង់ដោយមិនគិតប្រយោជន៍ខ្លួន ដូចជាទៀនដុតខ្លួនឯង និងបំភ្លឺអ្នកដទៃ ព្រះពុទ្ធសាសនាក៏អំពាវនាវឲ្យមនុស្សចេះលះបង់ខ្លួនដើម្បីអ្នកដទៃ ហើយប្រើប្រាជ្ញា កម្លាំងកាយ និងជំនាញ ដើម្បីបម្រើសង្គម និងជួយអ្នកដទៃ។ .
ទៀនព្រះពុទ្ធមានច្រើនប្រភេទ ដែលនីមួយៗមានគោលបំណងរៀងខ្លួន និងអត្ថន័យជានិមិត្តរូប។នេះគឺជាប្រភេទទៀនព្រះពុទ្ធសាសនាទូទៅ៖
ទៀនផ្កាឈូក៖ផ្កាឈូកតំណាងឱ្យភាពបរិសុទ្ធ និងភាពឆើតឆាយក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា ហើយការរចនានៃផ្កាឈូកតែងតែមានរាងជាផ្កាឈូក ដែលមានន័យថា ពុទ្ធសាសនិកជាអ្នកបន្តនូវវិស័យខាងវិញ្ញាណដ៏បរិសុទ្ធ និងថ្លៃថ្នូរ។ទៀនប្រភេទនេះត្រូវបានគេប្រើយ៉ាងទូលំទូលាយនៅតាមវត្តអារាម និងគេហដ្ឋានរបស់អ្នកមានជំនឿ ទាំងសម្រាប់បូជាប្រចាំថ្ងៃ និងក្នុងឱកាសនានាដូចជាការប្រជុំព្រះធម៌ជាដើម។
ទៀនអុជធូប៖ទៀន Ingot គឺជានិមិត្តសញ្ញានៃទ្រព្យសម្បត្តិ ទៀន Ingot ជាធម្មតាត្រូវបានរចនាឡើងជារូបរាងរបស់ ingot មានន័យថាអធិស្ឋានសម្រាប់ទ្រព្យសម្បត្តិនិងសំណាងល្អ។ទៀនទាំងនេះច្រើនតែប្រើក្នុងការសូត្រធម៌ព្រះពុទ្ធសាសនា និងដង្វាយដើម្បីបួងសួងសុំឱ្យមានទ្រព្យសម្បត្តិ និងពរជ័យ ។
ទៀន Ghee៖Ghee candle គឺជាប្រភេទទៀនដែលប្រើជាទូទៅក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាទីបេ ធ្វើពី ghee បន្លែសុទ្ធ។វាឆេះយូរ មានផ្សែងតិច និងមានក្លិនឈ្ងុយ ហើយចាត់ទុកថាជាគ្រឿងបូជាដ៏ល្អចំពោះព្រះពុទ្ធ និងព្រះពោធិសត្វ។អណ្ដាតភ្លើងនៃទៀនព្រះវស្សាមានស្ថេរភាព និងអាចភ្លឺបានយូរអង្វែង ដែលជានិមិត្តរូបនៃការគោរពបូជា និងការតស៊ូរបស់ព្រះពុទ្ធសាសនា។
ទៀនក្រហម៖ទៀនក្រហមច្រើនតែត្រូវបានគេប្រើក្នុងពុទ្ធសាសនាសម្រាប់បូជា និងបួងសួងសុំសំណាង។ពណ៌ក្រហមតំណាងឱ្យភាពរុងរឿង និងភាពរីករាយ ហើយតំណាងឱ្យការលះបង់ និងការគោរពរបស់ព្រះពុទ្ធចំពោះព្រះពុទ្ធ និងព្រះពោធិសត្វ។ទៀនក្រហមច្រើនតែត្រូវបានគេប្រើក្នុងឱកាសមួយចំនួនដូចជាការប្រជុំព្រះធម៌ និងការថ្វាយព្រះពុទ្ធដើម្បីបួងសួងសុំសេចក្ដីសុខ សំណាង និងពរជ័យ។
ក្រៅពីទៀនព្រះពុទ្ធសាសនាទូទៅខាងលើនេះ នៅមានប្រភេទផ្សេងទៀតជាច្រើនដូចជា ទៀនឫស្សី ទៀនកែវជាដើម។ទៀននីមួយៗមានរូបរាង និងអត្ថន័យផ្ទាល់ខ្លួន ដែលអាចជ្រើសរើសបានតាមតម្រូវការ និងឱកាសផ្សេងៗ។
គួរកត់សម្គាល់ថាព្រះពុទ្ធសាសនាសង្កត់ធ្ងន់លើសារៈសំខាន់នៃភាពបរិសុទ្ធខាងក្នុងនិងភាពបរិសុទ្ធដូច្នេះនៅពេលប្រើទៀនត្រូវផ្តោតលើអត្ថន័យនិមិត្តសញ្ញាជាជាងទម្រង់ខាងក្រៅ។មិនថាអ្នកជ្រើសរើសទៀនប្រភេទណាក៏ដោយ អ្នកគួរតែរក្សាអាកប្បកិរិយាប្រកបដោយការគោរព និងប្រកបដោយធម៌ ដើម្បីបង្ហាញពីការកោតសរសើរ និងដឹងគុណចំពោះព្រះពុទ្ធ និងព្រះពោធិសត្វ។
ជាទូទៅ ទៀនក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនាមិនត្រឹមតែជាគ្រឿងបូជាប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏ជាការបង្ហាញជាក់ស្តែងនៃទស្សនវិជ្ជាព្រះពុទ្ធសាសនាផងដែរ។តាមរយៈការអុជទៀន យើងអាចយល់កាន់តែច្បាស់ពីប្រាជ្ញា និងការលះបង់របស់ព្រះពុទ្ធសាសនា ហើយថែមទាំងអនុវត្តគំនិតទាំងនេះក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង ដើម្បីផ្តល់ពន្លឺ និងក្តីសង្ឃឹមដល់ខ្លួនយើង និងអ្នកដទៃ។
ពេលវេលាប្រកាស៖ ថ្ងៃទី ២២ ខែមីនា ឆ្នាំ ២០២៤
